De laatste dagen, Koh Lanta en terug in Bangkok

De laatste dagen

Het waaide flink op Railay. Vooral 's avonds trok de wind aan en konden we nauwelijks met goed fatsoen buiten zitten. Het resort ligt tegen een rots aan, ik zou dan denken dat het de wind tegen houdt, maar niets is minder waar. De wind giert er juist omheen. 'S ochtends komen de families apen vanaf de rots naar beneden geklommen, een fenomenaal gezicht. Ze struinen dan de vuilnisbakken van het resort af op zoek naar eten, dat is minder. We brengen nog een dagje door aan zwembad en zee en besluiten om de dag erop te vertrekken. Een dag eerder dan hadden bedacht.
De volgende dag nemen we vanaf Railay west de ferry naar Koh Lanta. Weer op een boot, zucht... Maar deze boot gaat in een rustig tempo, van water merken we een stuk minder dan op de open bootjes, in twee uur varen we naar Koh Lanta. De dag ervoor een hotel geboekt dus we kunnen ons af laten zetten door een tuktuk.
Koh Lanta, een eiland in de Adamanzee. Een familie eiland ook wel genoemd, en dat merk je meteen. Er verblijven hier echt voornamelijk gezinnen, en dan specifiek Zweedse en Deense. Voor ons is alles even prima, als het maar geen chinezen zijn, want die zijn we echt wel zat.
Het is een hotel wat een van de goedkoopste is met zwembad vlakbij zee. En ja dat kun je merken, laat ik er niet meer over zeggen, naar eigen invulling.
Het zwembad is fijn en we vermaken ons daar dan ook prima de rest van de middag. We weten nog niet zo goed hoe we de dagen hier op Koh Lanta in willen delen. Alles is relatief duur in vergelijking met het noorden. We besluiten de volgende dag zelf op pad te gaan. We huren 2 brommers, naja met 125 cc mag je het geen brommer noemen, maar is het eigenlijk een motor, voor omgerekend 5 euro in totaal en gaan op eigen gelegenheid het eiland verkennen. De kinderen? Die gingen gewoon mee, ja in Thailand doen ze niet zo moeilijk. Jade gaat in de rugdrager bij Walter achterop en Stan zet ik bij mij voorop. Ik bind hem met een doek aan mezelf vast voor de veiligheid en hij houdt zich aan de spiegels beet. Ja mam, we hadden alle vier netjes een helm op. En zo gaan we op weg. We steken het eiland over naar de oostkant, we zien veel groen en veel lokale huisjes en komen na een half uur rijden aan in Lanta- Town. De 'oude' hoofdstad van Koh Lanta. Gelegen aan zee maar zonder strand. De tsunami heeft hier ruim 10 jaar geleden veel schade gemaakt, er is weer veel opgebouwd, maar toch blijft er een donker randje zichtbaar. Ook staan er op veel plekken borden met vlucht routes voor tsunami's aangegeven. We rijden de oostkant af naar het zuiden en keren dan om. We lunchen in Lanta oldtown en steken dan terug over naar de westkant. Daar rijden we helemaal door naar het zuiden, een flink eind en we hebben dan ook zere billen als we aankomen bij het national park waar de vuurtoren staat. We staat helemaal op het puntje van Koh Lanta met een prachtig uitzicht. Op wat apen na is er helemaal niemand. Voor een kort moment hebben we de toeristen even achter ons gelaten.
In een uur tuffen we terug naar ons hotel. Lekker even plonsen in het zwembad.
Staat daar plots ineens Melchior voor onze neus! Melchior is een vriend van Walter die hij al van kinds af aan kent. Sommigen van jullie kennen hem ook, want Melchior heeft op onze trouwdag een liedje gezongen in het gemeentehuis. Wij hoorden de dag ervoor al dat hij spontaan naar Bangkok was gevlogen, maar we wisten niet dat hij ons op kwam zoeken in Koh Lanta. Een verrassing! Die avond pakken we de brommers nogmaals, ja twee volwassen en een kind past ook prima op 1 brommer, en eten we op het strand van Klong Dao. In Nederland waren we al een half jaar aan het proberen om een eetafspraak te plannen met Melchior, maar dit wilde steeds maar niet lukken. Nee daar heeft hij voor naar Thailand moeten komen haha.... We waaien bijna weg op het strand, dat is jammer, maar het eten is lekker.
's avonds zingt Melchior in een karaoke bar hetzelfde liedje voor ons als dat hij op onze bruiloft zong, I'm Yours van Jason Mraz, heel bijzonder hier zo in Thailand en we zwijmelen zomaar even weg.
We besluiten om de brommers nog een dagje te houden. De dag erop wordt een relax dagje. We shoppen een beetje tijdens de warmste uren en hangen vervolgens een hele middag op Long beach, he wat hebben het toch slecht...bah! We zien de zon in de zee zakken en kunnen alleen maar genieten, nog een paar dagen dan zitten we weer in de kou.
Na lang twijfelen hebben we toch besloten om een snorkeltoer naar Koh Rok, Koh Rok Nok en Koh Rok Noi te gaan doen, we vinden het een hoop geld, maar het zou toch zonde zijn om die mooie onderwaterwereld te missen. Dus staan we de volgende ochtend al vroeg paraat en Melchior gaat ook weer mee. Het is inderdaad een mooie dag, het eiland Koh Rok is er een uit de boekjes en gelukkig niet volledig bezaaid met toeristen. we zien prachtige vissen, Stan doet het ook super stoer, kan al goed door de snorkel ademen en gaat actief op zoek naar Nemo. Helaas zag alleen ik Nemo en moest Stan het met enkel Dory doen, maar hij was heel trots en tevreden. Het was zowel heen als terug een uur op de speedboot en langzaamaan gaat mijn vertrouwen weer een klein beetje terug komen, want weer hebben we het er levend van af gebracht.
Nog een laatste avond gezelligheid met Melchior want de volgende dag vertrekken we begin van de middag met de minivan naar Krabi Airport. Wat een rit, het busje zat volledig vol gestopt, moesten twee keer op een pont over terwijl we er niet uit konden (Walter voelde zich als sardientjes in een blik) en vervolgens reed de chauffeur als een bezetene over de weg naar het vliegveld. Ruim op tijd waren we dus voor onze vlucht naar Bangkok. Ditmaal met Thai airways, was prima en erg snel stonden we weer aan de grond. We hebben een hotel geboekt vlakbij het vliegveld aangezien we hier maar 1 echte nacht slapen. Opzich is het een prima hotel, die ons van alle gemakken voorziet. Een echt doorreis hotel, want het is hier een komen en gaan van mensen.
We willen de laatste dag die we hier hebben niet volledig in het hotel doorbrengen dus pakken we 's ochtends, na een hoop discussie met de receptie want die vonden dat ze een tourtje voor ons moesten regelen en wij vonden van niet, met de taxi naar een markt hier 20 min vandaan. Een echt lokaal marktje, zonder souvenirs, maar met veel eetstalletjes en ander lokaal spul, en zonder toeristen. Hoe leuk is dat! We struinen wat rond, bekijken nog een tempel die er bij hoort en willen dan weer met de taxi terug naar het hotel. De taxichauffeur spreekt geen woord Engels, maar daar was ik op voorbereid, dus ik had de naam van het hotel door de receptie in het Thais op een briefje laten schrijven. De taxichauffeur begrijpt het zegt hij en wij geloven hem. De taxi-chauffeur zit constant te bewegen achter het stuur en maakt hier en daar wat smak geluiden. Precies tegelijkertijd zeggen Walter en ik tegen elkaar: " volgens mij is die vent onder invloed..." Beroepsdeformatie? Het eerste stuk gaat goed en we komen in de wijk die de onze is, maar dan....de taxichauffeur begint wat te vraagden in het Thais, maar wij begrijpen hem niet. Maar als snel wordt het duidelijk. Hij weet niet waar we heen moeten. We zitten ruim 1,5 uur in de taxi, stoppen om de 100 meter om de weg te vragen en keren 10 keer om. Inmiddels een beetje geïrriteerd zuchtend laten we dan onze kamersleutel zien, misschien begrijpt hij het dan. En ja hoor, een schot in de roos en vanaf dat moment zijn we binnen 5 minuten in ons hotel. Poeh... Zo werd het nog een lange ochtend. Een kindjes gaan voor een middagdutje want de dag duurt nog lang vandaag. Walter houdt ze gezelschap en ik grijp de kans om voor een laatste keer een heerlijke Thaise massage te nemen. En nadat we nog 1 keer padthai hebben gegeten zit het er dan echt bijna op voor ons.
Vannacht om 2.15 vertrekken we op terugreis. Via Abu Dhabi komen we dan woensdagmiddag aan op Schiphol. Het zit erop. Wat een mooie reis hebben we gehad, wat hebben we mooie dingen gezien en gedaan en wat hebben we genoten!
Leuk dat jullie ons hebben willen volgen en bedankt voor alle reacties die zijn geplaatst!

Nog een paar wist je datjes....

Wist je dat...

...95% van de Thai boeddhist is?
...Padthai het meest gegeten Thaise gerecht is onder toeristen?
...Dat het noorden en het zuiden van Thailand twee totaal andere werelden zijn?
...Thailand op de kaart veel kleiner is dan in het echt?
...Er hier nog 300 tijgers in het wild leven, maar niemand ze ooit ziet?
...De bergvolkeren in het noorden afkomstig zijn uit China en Tibet?
...Dat Walter deze vakantie niet uitgedroogd is geraakt?
...Hij dus heeft geleerd van onze vorige reis?
...Walter rond loopt in een harembroek en hij hier nooit aan wilde maar het heel lekker vindt zitten?
...We in totaal op 10 verschillende plekken hebben geslapen?
...Thailand het land is met de meeste slangen en wij er gelukkig maar 1 hebben gezien?
...Stan vindt dat hij zowel Engels als Thais kan praten?
...Het ons gelukt is om niet tempel-moe te worden?
...Wij na 4 dagen altijd wel uitgekeken zijn op een plek?
...We behoorlijk wat Thaise massages hebben gehad?
....Walter zelfs een happy end aangeboden kreeg door een ladyboy?
...Stan ineens zonder zwembandjes kan zwemmen?
...Hij dit wel met zijn hoofd onder water doet?
...dat Jade gromt naar Chinezen?
...ze inmiddels tegen iedereen die haar aan kijkt, NO NO NO, schreeuwt?
...Stan het na een uur zwemmen wel weer tijd vindt om een tempel te bezoeken
...Jade heel bewust haar broer na wilde doen en ook een poging deed om zonder bandjes te zwemmen
...We haar net op tijd van de bodem konden vissen
...De regels hier wat betreft veiligheid in het verkeer echt heel ver te zoeken zijn
...We op een 'brommer' van 125 cc hebben rond gereden
...Stan vindt dat als hij geluncht heeft met rijst, hij dan s avonds maar noodles moet eten
...Stan stug vol houdt dat een monnik een MANnik is, omdat het nou eenmaal een man is
...we hebben gereisd met vliegtuig, bus, ferry, auto, songtheaw, fiets, pick-up, brommer, speedboot, minivan, longtailboat en tuktuk?